Het hart van de zoon
Begin 2005 werden de kinderen Van Ruler benaderd door Gijsbert van den Brink van het ThWI (voorganger van de Protestantse Theologische Universiteit). Het ging om de vraag of wij onze goedkeuring en medewerking wilden geven aan het gebruik van al het materiaal van onze vader, dat wij een tijd geleden hebben overgedragen aan de universiteitsbibliotheek te Utrecht (het Van Ruler Archief). Dit was bedoeld voor een nieuwe uitgave van het verzameld werk van onze vader. Mijn zussen en ik hebben ons daarover positief uitgelaten.
Bijzondere ervaring
Aangezien ik eind 2005 met prépensioen zou gaan – en daarmee meer tijd zou krijgen – heb ik daarbij onze wens geuit om bij het project betrokken te worden. Zo ben ik voorzitter geworden van de stichting die bij het project actief is, met name in de fondsenwerving. Voor mij is dat een bijzondere ervaring. In het begin was het soms vreemd om in de begeleidingsgroep de deskundigen over het werk en de persoon van mijn vader te horen praten. Gaandeweg ben ik mij ervan bewust geworden dat de inbreng van mij als de ‘zoon van’ zeker betekenis heeft in dit project. Voor mij persoonlijk is het ook bijzonder om na zo veel jaren op deze manier bezig te zijn met mijn vader en zijn werk. Het geeft mij nieuwe en ongedachte ervaringen en inzichten.
Communisten
Als voorbeeld wil ik graag gaan naar pagina 68 e.v. van deel 1 van het Verzameld Werk. Daar is opgenomen een artikel van onze vader in Elsevier van 1956 over de waarheid, met als titel: ‘De waarheid is nog niet af’. Hij bekent daarin zeer geboeid te zijn door de bijdrage van de communisten aan het debat over de waarheid. Hun opvatting dat de waarheid gelijk is aan de materiële werkelijkheid neemt hij verder mee in zijn stelling dat de Waarheid nog niet af is. Inhoudelijk heel boeiend en zeer bijzonder voor die tijd!
Kees van Ruler